قدرت قصهگویی در کوچینگ و رشد فردی
- فاطمه آینه چی
- 2 روز پیش
- مقالههای کوچها
- 9

از آغاز تاریخ، انسان همواره برای درک جهان و یافتن معنای زندگی به قصهگویی پناه برده است. قصهها تنها روایتهای ساده نیستند؛ بلکه حامل خرد، تجربه و معناهایی عمیقاند که میتوانند مسیر زندگی ما را دگرگون سازند. در دنیای امروز، که تغییرات شتابان و چالشهای فردی بیشماری وجود دارد، استفاده آگاهانه از قصهگویی در کوچینگ و رشد فردی میتواند یکی از مؤثرترین ابزارهای تحول باشد.
●چرا قصهگویی ابزاری قدرتمند برای رشد فردی است؟
قصهها در طول تاریخ، بستری برای انتقال دانش و آگاهی بودهاند. وقتی داستانی میشنویم، ذهن ما به شکل ناخودآگاه درگیر میشود و در سطوح عمیق روانی با پیام آن ارتباط برقرار میکند. این ارتباط، نه تنها آگاهی تازهای ایجاد میکند، بلکه میتواند به شناخت الگوهای ذهنی و رفتاری پنهان منجر شود.
در ادبیات کلاسیک ایران، آثار بزرگی مانند:
▪︎ شاهنامه فردوسی
▪︎ گلستان و بوستان سعدی
▪︎ کلیله و دمنه
فقط شاهکارهای ادبی نیستند؛ بلکه گنجینههایی از حکمت و بینش انسانشناختی محسوب میشوند. هر داستان در این متون، استعارهای از سفر قهرمانانه انسان است؛ سفری از نادانی به آگاهی، از شکست به توانمندی و از ترس به آزادی.
● نقش قصهگویی در فرآیند کوچینگ
در کوچینگ حرفهای، قصهها ابزارهایی قدرتمند برای ایجاد تحول فردی و سازمانی هستند. یک داستان مناسب، در زمان مناسب، میتواند:
▪︎ دیدگاه فرد را نسبت به خود و جهان تغییر دهد
▪︎ الگوهای محدودکننده ذهنی را آشکار سازد
▪︎ مسیر خودشناسی و آگاهی را تسهیل کند
▪︎ به فرد کمک کند داستانهای درونیاش را بازنویسی و بازتعریف کند
کوچینگ تنها ارائه راهحل نیست؛ بلکه فرآیندی است که در آن فرد یاد میگیرد با روایتهای درونی خود مواجه شود، آنها را بازشناسی کند و اگر لازم است، روایت جدیدی خلق نماید؛ روایتی که با ارزشها و اهدافش همسو باشد.
● بازنویسی روایتهای درونی؛ گامی بهسوی تحول
هر فرد، آگاهانه یا ناخودآگاه، داستانهایی درباره خود و جهان ساخته است. این داستانها میتوانند انگیزهبخش و توانمندساز باشند یا برعکس، محدودکننده و بازدارنده. در کوچینگ، با کمک ابزارهایی مانند روایت درمانی، فرد میآموزد:
▪︎ داستانهای گذشته را با نگاهی تازه و آگاهانه مرور کند
▪︎ معنای جدیدی به رویدادهای زندگی خود بدهد
▪︎ از قصههای قدیمی رهایی یابد و روایت قدرتمند تازهای برای آینده خلق کند
این فرآیند میتواند نقطه عطفی در مسیر رشد فردی و تحول درونی باشد.
● قصهها؛ پلی میان سنت و خودشناسی مدرن
یکی از زیباترین جنبههای کار با قصهها، پیوند میان حکمتهای کهن و علم کوچینگ مدرن است. قصههای شاهنامه، گلستان یا کلیله و دمنه تنها یادگارهایی از گذشته نیستند؛ بلکه منابعی زنده و پویا برای فهم بهتر خویشتن محسوب میشوند. این روایتها میتوانند در کنار رویکردهای علمی کوچینگ، بستری فراهم کنند تا فرد:
▪︎ با ریشههای ناخودآگاه خویش ارتباط بگیرد
▪︎ الگوهای تکرارشونده زندگیاش را بشناسد
▪︎ مسیر آگاهانهتری برای رشد و تغییر انتخاب کند
● سخن پایانی
قصهگویی ابزاری برای بازآفرینی خویشتن است. هر بار که داستانی میخوانیم، میشنویم یا بازمیگوییم، فرصتی تازه برای بازتعریف معنای زندگی و یافتن پاسخهای درونی خلق میکنیم.
اگر بهعنوان یک فرد یا در مسیر کوچینگ شخصی و حرفهای، به دنبال تحول هستید، شاید لازم باشد از خود بپرسید:
کدام قصه، چه از دل ادبیات کهن و چه از تجربههای شخصی، جهانبینی شما را دگرگون کرده است؟
شاید همین پرسش، آغاز سفری تازه باشد؛ سفری به درون، برای کشف روایتهایی که میتوانند آیندهای روشنتر و توانمندتر بسازند.